Ustawienia członów konstrukcyjnych

Element

Wyświetlona ikona obrazuje typu członu, ale nie sam kształtownik.

Człon - ID

Wprowadź identyfikator członu.

Funkcja konstrukcyjna

Wybierz z listy funkcję konstrukcyjną członu (tylko w celach informacyjnych). Wybierz opcję Inne, aby samodzielnie wprowadzić Inne zastosowanie.

Typ członu

Wybierz typ członu: metal, beton, drewno lub niestandardowy (opcja Dostosuj).

Wybierz kształtownik

Zostanie wyświetlone okno dialogowe „Wybierz kształtownik [typ materiału]”.

Zaznacz żądany typ spośród dostępnych na liście rozwijanej. Dostępność parametrów w tym oknie zależy od wybranego Typu członu.

Jeśli wybierzesz z listy rozwijanej opcję Dostosuj, możesz wybrać własny kształtownik 2D, który samodzielnie utworzyłeś i zapisałeś jako definicję symbolu w aktywnym dokumencie lub w pliku w folderze użytkownika. Zob. Tworzenie bibliotek użytkowników i grup roboczych.

Zdefiniuj wymiary kształtownika.

Aby zastosować do kształtownika materiał będący zasobem, wybierz materiał z Próbnika zasobów.

Kształtownik / Seria / Wymiary standardowe

W tych polach zostaną wyświetlone ustawienia takie jak w oknie „Zaznacz kształtownik metalowy/drewniany”.

Obudowa

Grubość / Odsunięcie

Jeśli człon konstrukcyjny otrzyma architektoniczną lub ogniotrwałą obudowę, można w tej sekcji wyznaczyć obszary, które zostaną nią pokryte, jak również grubość i odsunięcie obudowy.

Materiał

Zaznacz tę opcję, aby do obudowy zastosować materiał będący rodzajem zasobu. Następnie wybierz materiał z Próbnika zasobów.

Wyrównanie

Wszystkie połączenia i ustawienia zakończeń są oparte na osi, która wyznacza widoki 2D i 3D. Wyrównanie można tak dostosować, aby człon konstrukcyjny został możliwie jak najdokładniej wstawiony.

Obrót profilu

Wprowadź kąt, o który chcesz obrócić człon wokół jego osi.

Wyrównanie osi

Wskaż żądane wyrównanie osi. Na rysunku zostanie wyświetlony punkt wyrównania osi.

Odsunięcie Y'/Z'

Wyznacz odsunięcie wyrównania wzdłuż dłużej lub krótszej osi.

Wysokość

Wysokość/poziom odniesienia punktu początkowego i końcowego można zdefiniować w stosunku do kondygnacji, warstwy projektowej lub innej wysokości.

Ograniczenie początkowe / końcowe

Wskaż warstwę, która stanowi ograniczenie początkowe/końcowe członu.

Należy pamiętać, że tryby Belka prostoliniowa i Belka łamana używają tych samych parametrów dla ograniczenia początkowego i końcowego, zaś dla trybu Słup należy te opcje zdefiniować osobno.

Odsunięcie (pocz./koniec)

Odsunięcie członu rozpoczyna się od jego ograniczenia początkowego/końcowego.

Stan początkowy / końcowy

Wartości dla odsunięcia, skosu i połączenia kątowego na ucios można zdefiniować ręcznie lub obliczyć automatycznie na bazie członu powiązanego. Wartości podane dla członów powiązanych będą stosowane dodatkowo obok wartości automatycznych.

Stan początkowy / końcowy

Wskaż tryb połączenia członu z przylegającym członem: automatycznie, ręcznie (opcja Dostosuj), poziomo lub pionowo.

Odsunięcie (pocz./koniec)

Wprowadź w tym polu żądane odsunięcie. To jest odległość do punktu początkowego/końcowego członu mierzona od punktu początkowego/końcowego krzywizny osi.

Poł. kątowe na ucios (pocz./ koniec)

Wprowadź żądany kąt, maksymalnie do 70°.

Skos (pocz./koniec)

Wprowadź kąt sfazowania, maksymalnie do 70°.

[Lista atrybutów]

Zdefiniuj widoczność obiektu w rzucie 2D/głównym oraz atrybuty dla części członu konstrukcyjnego, położonych powyżej i poniżej płaszczyzny przekroju oraz na tej płaszczyźnie. Zaznacz właściwy wiersz lub kilka wierszy. Kliknij kolumnę lub kolumny, których ustawienia chcesz edytować.

Kliknij pole w kolumnie Wyświetl, aby włączyć lub wyłączyć widoczność elementów w rzucie 2D/głównym. Zaznacz odpowiednie wiersze „Zakończeń”, aby je wyświetlić lub ukryć.

Zaznacz na liście rozwijanej jedną z klas istniejących na rysunku lub utwórz nową klasę, aby sterować widokiem i widocznością. Wybierz klasę <Człon konstrukcyjny>, aby atrybuty przypisać do tej samej klasy co człon konstrukcyjny.

Zdefiniuj niestandardowe atrybuty pióra oraz wypełnienia. Ewentualnie wybierz opcję „Wg obiektu” (aby móc edytować atrybuty w palecie Atrybuty), „Przy użyciu klasy” lub „Przy użyciu materiału” dla wypełnienia członów i obudowy (zgodnie z ustawieniami w zakładce „Kształtownik”).

Znaczniki środka

Wprowadź długość znacznika i wartość odstępu między znacznikiem środka a członem.

Atrybuty 3D

Zdefiniuj widoczność obiektu w 3D oraz atrybuty dla części członu konstrukcyjnego w rzucie 2D/głównym. Zaznacz właściwy wiersz lub kilka wierszy. Kliknij kolumnę lub kolumny, których ustawienia chcesz edytować.

Zaznacz na liście rozwijanej jedną z klas istniejących na rysunku lub utwórz nową klasę, aby sterować widokiem i widocznością. Wybierz klasę <Człon konstrukcyjny>, aby atrybuty przypisać do tej samej klasy co człon konstrukcyjny.

Kliknij właściwą kolumnę Atrybutów 3D, aby zdefiniować atrybuty 3D zgodnie z wybrana opcją: „Wg obiektu” (tj.w palecie Atrybuty) lub „Przy użyciu klasy”. Jeżeli część członu używa materiału (określonego w zakładce „Kształtownik”), jego nazwa pojawi się w kolumnie „Tekstura”.

Jeśli część członu używa określonego materiału, tekstura jest początkowo pobierana z materiału, ale można ją zmienić. Kliknij kolumnę Tekstura, a następnie wybierz teksturę z Próbnika zasobów. Opcjonalnie kliknij przycisk „Brak”, aby nie używać tekstury, przycisk „Przy użyciu klasy”, aby zastosować teksturę z klasy, albo – jeśli tekstura materiału została wcześniej nadpisana – przywrócić pierwotną teksturę materiału.